Kwai Tsing District is ontstaan in 1988, met de samensmelting van het industriële Kwai Chung in de New Territories en het groene, heuvelachtige eiland Tsing Yi.

Net als een groot deel van de New Territories was Kwai Chung ooit een landelijk gebied, maar na de Tweede Wereldoorlog werd het een centrum van zware industrie. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw verhuisden veel van de fabrieken die een thuis hadden gevonden aan de kust in Kwai Chung naar het Chinese vasteland. Desondanks blijft Kwai Tsing de belangrijkste havenfaciliteit van Hongkong en een van de drukste containerterminals ter wereld.

Scheepvaart- en logistieke bedrijven bestaan nu naast kunstenaars en creatieve bedrijven die zich in het gebied hebben gevestigd. Ze profiteren van de ruime eenheden in de versleten fabrieksgebouwen die tegen een goede prijs beschikbaar zijn en maken daar hun ateliers van. Terwijl glanzende nieuwe kantoorgebouwen uit het stof van de industrie in het gebied zijn herrezen, zijn innovators en ondernemers hard aan het werk achter zware gietijzeren deuren in de uitgestrekte industriële torens. Hierdoor wordt het kenmerkende karakter van Kwai Chung extra versterkt.

Aan de overkant van het Ramblerkanaal heeft Tsing Yi Island, waarvan wordt gedacht dat het vernoemd is naar een vis die ooit veel voorkwam in het omliggende water, ook een transformatie ondergaan. Er stonden ooit de paalhutten zoals die nog steeds te vinden zijn in Tai O Village op Lantau Eiland, maar het nu is het een belangrijk verbindingspunt voor de transportinfrastructuur van Hongkong, waarbij de Ting Kau- en Tsing Ma-bruggen het eiland verbinden met de New Territories en het eiland Lantau. Als gevolg van landwinning is de industriële westkant van het eiland aanzienlijk uitgebreid, en deze wordt gescheiden van de meer residentiële oostkant door de 334 meter hoge Tsing Yi Peak, wat meer groen toevoegt aan deze uiterst stedelijke wijk.